binnenkort: SCREENING: FAKENESS

In deze editie duiken we in het fenomeen fakeness ofwel het onechte: digitale dubbelgangers, kunstmatige vraag, mythes, doen als of. Wat kunnen we leren van de imitatie, het fictieve of de machine-authentieke kopie? Vormen ze een bedreiging van onze zekerheden of zijn ze een verademing in een wereld die geobsedeerd is door echtheid en authenticiteit? Welk inzicht verschaft de imitatie ons over haar origineel? En wie bepaalt wat authentiek is? Collectief verkennen we de ambiguïteit van het echte en het neppe.

Met dank aan de geweldige externe jury, bestaande uit Caz Egelie (beeldend kunstenaar), Rosa Meulenbeld (vbeeldend kunstenaar en digital fashion fanatiekeling) and Sami & Ike (buurt vertegenwoordigers), zijn er vier werken geselecteerd voor de screening. Scroll naar beneden om het programma te bekijken.

Het programma is onderdeel van OBSESSED jewellery festival en Hoogtij. Op 28 november, van 20:00—20:45 uur, ben je van harte uitgenodigd voor een Q&A met de makers. In een decor ontworpen door Boris Deben organiseren we een gesprek rondom fakeness. Wat betekent het voor elk van de makers, en hoe zetten ze het in, in hun werk? Op deze speciale avond zullen alle films worden vertoond, en serveren we warme drankjes buiten!

3—16 November
17:00—23:00 u

MARTYNA PEKALA (PL)
Lips Made of Petals (2025, 9 min)

Lips Made of Petals is een experimentele korte film waarin een fictief videogamepersonage zich als migrant in de 'fysieke wereld' beweegt. Martyna Pekala verbeeldt de missie om gras aan te raken om zo weer online te komen. Ze refereert hiermee aan het absurde tafereel dat socialmedia gebruikers moeten doorlopen wanneer zij hun account willen deblokkeren, door een foto in te sturen van henzelf die echt gras aanraken: een letterlijk gebaar van terugkeer naar de realiteit. De film bereikt haar climax in een tulpenveld, het pittoreske uithangbord van Nederland. Martyna gebruikt het echter als symbool voor migratie, aangezien de bloem oorspronkelijk niet inheems was in de Nederlandse flora. Door te verwijzen naar zo'n sterk cultureel symbool in zijn meest gemanicuurde, onechte glorie, reflecteert ze op haar eigen status als migrant in Nederland.

17—30 November
17:00—23:00 u

YUBIN JIA (CN)
How to Store a Stone (2025, 2 min)

How to Store a Stone is een serie korte 3D-animaties die de absurditeit van overdesign bevragen – de neiging om ingewikkelde, overbodige oplossingen te bedenken voor objecten of behoeften die het niet nodig hebben. In elke animatie verbeeldt Yubin Jia een andere fictieve methode om een ​​steen te 'bewaren' – invriezen, vacuüm verpakken, insluiten in glas, opsluiten in een kluis – de ene nog extremer dan de andere. Door een minimale visuele opzet en nauwkeurige rendering bekritiseert het werk op humoristische wijze consumentisme, kunstmatige vraag en de esthetiek van nutteloze innovatie. Door een eenvoudig object te onderwerpen aan een cyclus van onnodige transformaties, legt het werk de theatrale aard van innovatie bloot. Wanneer overstijgt design functionaliteit en ontaardt het in fictie?

1—14 December
17:00—23:00 u

NOA MAC DONALD (NL)
Textile Translations, a Labour of Love (2025, 2 min)

Noa Mac Donald presenteert Textile Translations, a Labour of Love. De film is een frame-voor-frame animatie, die bestaat uit gebreide oppervlaktes. Ze beweegt zich tussen animatie, printontwerp en textielkunst en is gefascineerd door hoe texturen, steken en pixels de grenzen van authenticiteit kunnen vervagen. Met de breimachine als haar onderzoeksgereedschap, zoekt ze het spanningsveld op tussen handgemaakt en massaproductie, dat zowel als 'nep-handgemaakt' en 'machinaal-authentiek' gezien kan worden. Wat is echt? Wat is gesimuleerd? De grote hoeveelheid tastbare frames maken de aandacht, tijd en het vakmanschap zichtbaar die nodig waren om de animatie te produceren, en stelt daarmee de vraag hoe we deze concepten op waarde schatten.

15—28 December
17:00—23:00 u

BORIS DEBEN (BE)
Forbidden Fruits Taste Better (2025, 8 min)

De film Forbidden Fruits Taste Better kan gezien worden als een queer altaar van het onmogelijke. Boris Deben gebruikt automatisch tekenen als zijn startpunt. Met een confronterende maar speelse energie, eigent hij zich religieuze verhalen toe. Door de geboorte van het heelal op zijn eigen wijze te verbeelden, beoogt hij een exclusieve, Bijbelse mythe te transformeren tot een inclusief universum. Door het transformeren van bestaande cartoons en gevonden beelden, bevrijdt Boris tekens en symbolen van hun oorspronkelijke betekenis en ontwikkelt hij een levendige, spontane beeldtaal.

Het programma wordt ondersteund door Stimuleringsfonds Creatieve Industrie, Gemeente Den Haag en VSB Fonds.